آیا متوجه نازک شدن موهایتان شده اید؟ ریزش مو می تواند استرس زا باشد، اما اغلب قابل درمان است. اولین قدم این است که بفهمید چه چیزی باعث آن شده است. سن شما علت مهم ریزش مو است. شایع ترین دلایل ریزش مو در افراد جوان با افراد مسن متفاوت است. در هر سنی که هستید، شناسایی علت و رسیدگی به موقع آن مهم است. ما در این مقاله از سایت سلامتی و زیبایی به شایع ترین علت ریزش مو زنان در سنین مختلف و درمان، رویش مجدد مو و قطع ریزش مو در زنان میپردازیم.
علت ریزش مو در زنان ۲۰ و ۳۰ سال
تعداد کمی از مردم انتظار دارند که ریزش مو در دهه ۲۰ یا ۳۰ سالگی اتفاق بیفتد. اما خبر خوب این است که ریزش مو در این دهه‌ها معمولاً توسط یک محرک خاص ایجاد میشود که با توجه به آن، احتمالاً ریزش مو متوقف میشود. سه مورد از رایج ترین محرک ها استرس، رژیم غذایی و تغییرات هورمونی هستند.
۱) استرس
استرس روی سیستم بدنی شما تأثیر می گذارد. این باعث می شود بدن شما وارد “حالت بقا” شود، که در آن سوخت و انرژی را برای پشتیبانی از حیاتی ترین عملکردهای خود جیره بندی می کند. همانطور که می توانید تصور کنید، مو آخرین لیست اولویت ها است.
هر فولیکول مو مراحل رشد و استراحت را طی می کند. بدنی که تحت استرس است، موها را از مرحله رشد خارج کرده و وارد فاز استراحت می کند. موهای در حال استراحت در نهایت می ریزند. ممکن است ببینید که موهایتان حدود ۳ ماه پس از یک رویداد بسیار استرس زا شروع به ریزش می کند و می تواند ۳ تا ۶ ماه ادامه داشته باشد.
اما در اثر ریزش موی ناشی از استرس، طاس نخواهید شد. هنگامی که استرس از بین می رود، بیشتر افراد ۳ تا ۶ ماه بعد شاهد رشد مجدد مو هستند. بسته به اینکه موهای شما چقدر بلند است، ممکن است ۱۲ تا ۱۸ ماه طول بکشد تا به طور کامل اصلاح شود.
طبق آکادمی پوست آمریکا، عوامل استرس زا که می توانند باعث ریزش مو شوند عبارتند از:
- بیماری
- عمل جراحی
- مرگ در خانواده
- جدایی ها
- تغییر در داروها
- از دست دادن شغل
- کاهش وزن شدید
۲) رژیم گرفتن
رژیم غذایی شدید می تواند دو اثر منفی روی موهای شما داشته باشد. اول، بدن شما کاهش وزن سریع را به عنوان یک رویداد استرس زا درک می کند. فکر می کند که شما در حال گرسنگی هستید! دوم، ممکن است به معنای عدم دریافت مواد مغذی مورد نیاز بدن برای رشد موهای سالم باشد. در مواقع استرس یا کمبود مواد مغذی، مو اولین چیزی است که صدمه میبیند. این دو عامل باعث می شود که تعداد زیادی از زنان مبتلا به اختلالات تغذیه ای دچار ریزش مو شوند.
ریزش مو در اثر استرس به مرور زمان خود را اصلاح می کند. اما، اگر کمبود پروتئین یا ویتامین دارید، می تواند توانایی مو را برای رشد مجدد محدود کند. همچنین می تواند ظاهر مو را تغییر دهد و آن را خشک تر، کدرتر و مستعد شکستن کند. برای رفع خشکی مو میتوانید از ماسک موی گیاهی استفاده کنید.
برای جلوگیری از ریزش مو، روشی مناسب برای کاهش وزن را انتخاب کنید که آهسته و پیوسته باشد. کلینیک مایو توصیه می کند بین ۱/۲ تا ۲ پوند در هفته کم کنید. در کنار این، مطمئن شوید که یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از پروتئین، آهن، روی، نیاسین و اسیدهای چرب داشته باشید.
و یک کلمه در مورد مکمل های ریزش مو: از مصرف این مکمل ها خودداری کنید مگر اینکه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما تأیید کند که کمبود آن دارید. مصرف بیش از حد برخی از مواد مغذی می تواند شما را بیمار کند و حتی منجر به ریزش موی بیشتر شود!
۳) تغییرات هورمونی
چه قرص مصرف نکرده باشید و چه به تازگی بچه دار شده باشید، تغییرات هورمونی می تواند بر رشد مو تأثیر بگذارد. به طور خاص، سطوح بالاتر استروژن موهای شما را پرپشت تر و پرپشت تر می کند. وقتی سطح استروژن کاهش می یابد، مو می ریزد.
در حالی که استروژن به مو کمک می کند، پروژسترون می تواند باعث ریزش مو یا تشدید آن شود. برخی از داروهای محبوب ضد بارداری مبتنی بر پروژسترون مرتبط با ریزش مو عبارتند از:
- ایمپلنت هایی مانند Nexplanon
- دپو پروورا ، شات ضد بارداری
- چسب های ضد بارداری مانند Xulane
- NuvaRing ، حلقه واژینال کنترل بارداری
حتی زنانی که دارای شرایط سلامتی هستند اگر دچار عدم تعادل هورمونی شوند، در معرض خطر بیشتری برای ریزش مو هستند. به عنوان مثال می توان به کم کاری تیروئید ، PCOS (سندرم تخمدان پلی کیستیک) و هیپرپلازی مادرزادی آدرنال اشاره کرد. برای اینکه ببیند آیا شما یکی از این شرایط را دارید، اگر ریزش مو با علائمی مانند موارد زیر همراه باشد، پزشک ممکن است سطح هورمون شما را آزمایش کند:
- رشد موهای جدید روی صورت یا بدن
- مشکل در کاهش یا افزایش وزن
- پریودهای نامنظم
- دشواری در تحمل تغییرات دما
- آکنه هورمونی
اگر ریزش موی شما ناشی از کنترل بارداری مبتنی بر پروژسترون باشد، باید با قطع مصرف آن برطرف شود. اگر مشکل عدم تعادل هورمونی باشد، شناسایی و اصلاح آن برای بازگرداندن مو ضروری است.
۴) شامپوی مناسب نقش به سزایی در نگهداری از مو و رشد مو دارد.
به پیشنهاد سایت سلامتی و زیبایی برای نگه داشتن موهای خود و داشتن موهایی پرپشت و ضخیم میتوانید از شامپو ضد ریزش بایوفول استفاده کنید که علاوه بر قطع ریزش مو باعث رشد مجدد موهایتان نیز میشود.
علت ریزش مو در زنان ۴۰ و ۵۰ سال
با رسیدن به ۴۰ و ۵۰ سالگی، ریزش مو شایع تر می شود. برای بیشتر زنان، ژنتیک مقصر است. هنگامی که یائسگی شروع می شود، ریزش مو تسریع می یابد.
۱) ژنتیک
شایع ترین دلیل ریزش مو در مردان و زنان، ژنتیک است. شما می توانید ژن ریزش مو را از یکی یا هر دوی والدین خود به ارث ببرید. در زنان، ریزش موی ارثی معمولاً بعد از سن ۴۰ سالگی شروع می شود. تقریباً ۴۰ درصد از زنان تا سن ۵۰ سالگی ریزش موی قابل تشخیص دارند. و کمتر از نیمی از زنان با موهای پر از زندگی خود عبور می کنند.
ریزش موی ارثی در زنان کمی متفاوت از مردان است. ممکن است متوجه شوید که خط موی شما عقب تر از گذشته است. در بیشتر زنان، در طول سال ها به کندی پیشرفت می کند، اما بدون درمان، نازک شدن ممکن است کل پوست سر را تحت تاثیر قرار دهد. زنان تمایل به ریزش موهای کمتری نسبت به مردان دارند، اما مهم است که اذعان کنیم که در مقایسه با مردان، زنان به دلیل ریزش مو تمایل کمتری به معاشرت و کیفیت زندگی ضعیف‌تری دارند . خوشبختانه، درمان زودهنگام ریزش مو می تواند در بیشتر موارد این روند را متوقف کرده و حتی معکوس کند.
۲) یائسگی
یائسگی به طور طبیعی در سنین ۴۹ تا ۵۱ سالگی اتفاق می افتد. هنگامی که یائسگی شروع می شود، کاهش چشمگیر سطح استروژن باعث نازک شدن موها (به ویژه در قسمت بالایی و کناره های پوست سر) و رشد کندتر می شود . برخی از زنان نیز متوجه موهای زائد صورت خواهند شد. اگر مستعد ریزش موی ارثی هستید، یائسگی آن را بدتر می کند.
یکی دیگر از دلایل احتمالی ریزش مو پس از یائسگی التهاب است . التهاب می‌تواند فولیکول‌های مو را از بین ببرد و جای زخم بر جای بگذارد، که باعث میشود خط موی بالای پیشانی کاهش یابد و احتمالاً موهای ابرو ریزش کنند. شناسایی و درمان التهاب در اسرع وقت بسیار مهم است. هنگامی که جای زخم ایجاد می شود، موها نمی توانند دوباره رشد کنند.
۳) حالت دادن ضربه ای به مو
در میانسالی، ما اغلب برای کارهایی که در جوانی انجام می دادیم، هزینه می کنیم. وقتی صحبت از مو به میان می‌آید، این می‌تواند به معنای تمام سبک‌های آسیب‌زا باشد که ما در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ زندگی خود انجام دادیم. بافت، پیچ و تاب و بستن دم اسبی سفت به ریشه مو فشار وارد می کند. این به فولیکول های مو آسیب می رساند و می تواند منجر به زخم و ریزش دائمی مو شود. اولین علامت ممکن است نازک شدن خط مو یا ریزش مو در بالای سر باشد.
اگر مرتب موهای خود را حالت می دهید، برخی از این اقدامات پیشگیرانه را برای سالم نگه داشتن موهای خود انجام دهید:
- نگه داشتن بافت بیش از ۲ تا ۳ ماه
- استفاده کمتر از اکستنشن مو و نرم کننده شیمیایی یا حرارتی
- اجتناب از چسباندن چسب برای بافت
- برداشتن بافت ها یا اکستنشن ها هر ۳ تا ۴ هفته یکبار
- مدل موی متناوب
- استفاده از تنظیمات دمای کمتر از سشوار و اتوهای داغ
- استراحت دادن به مو بعد از حالت دادن
علت ریزش مو در زنان دهه ۶۰ و بعد از آن
موهای شما از روند پیری در امان نیستند. رشد و بازسازی مو با افزایش سن کاهش می یابد. مشکلات سلامتی نیز می‌تواند روی موهای شما تأثیر بگذارد و برخی از داروهای مورد نیاز ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی باعث ریزش مو شوند.
۱) پیری
پیری مو از ۶۰ سالگی شروع می شود و به اندازه پیری پوست واقعی است. موهای فردی که اکنون خاکستری یا سفید شده اند، نازک تر و کمتر می شوند و رشد مجدد موهایی که می ریزند بیشتر طول می کشد.
آسیب خورشید می تواند پیری مو را تسریع کند. مانند رنگدانه در پوست، رنگدانه در موهای شما محافظ است. موهایی که خاکستری یا سفید شده اند در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) آسیب پذیرتر هستند. استفاده از محصولات مو با ضد آفتاب و کلاه می تواند به جلوگیری از آسیب کمک کند.
۲) شرایط پزشکی
شرایط پزشکی می تواند باعث ریزش مو شود یا به آن کمک کند. به طور خاص، کم کاری تیروئید ، کم خونی و کمبودهای تغذیه ای در سنین بالاتر شایع تر است و می تواند باعث ریزش مو شود. مواد مغذی به ویژه برای رشد مو عبارتند از:
- ویتامین دی
- ویتامین B12
- فلز روی
- اهن
سرطان و درمان های سرطان نیز باعث ریزش مو می شوند. اکثر افراد تقریباً یک سال پس از اتمام درمان موهای از دست رفته را بهبود می‌بخشند، اگرچه معمولاً پس از آن موها سفیدتر میشوند.
ریزش مو ناشی از مسائل پزشکی مانند نازک شدن عمومی بدون الگوی واضح به نظر می رسد. کشف و پرداختن به موضوع اساسی باید کمک کند.
۳) داروها
متأسفانه برخی از این موارد می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث ریزش مو شوند. اگر مشکوک هستید که دارویی باعث ریزش مو شده است، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند تعیین کنند که آیا یک جایگزین برای شما مناسب است یا خیر.
برخی از داروهای رایجی که می توانند باعث ریزش مو شوند عبارتند از:
- آتورواستاتین و سیمواستاتین، داروهایی برای کلسترول بالا
- کاپتوپریل و لیزینوپریل ، داروهای فشار خون بالا
- آمیودارون، دارویی که برای درمان آریتمی (ضربان نامنظم قلب) استفاده می شود.
- سایمتیدین، یک آنتی اسید که برای سوزش سر دل و رفلاکس اسید استفاده می شود
- کلشی سین، یک داروی محبوب گواتر
ریزش مو در تمام سنین
اگرچه برخی از دلایل ریزش مو ممکن است در زمان‌های خاصی از زندگی شایع‌تر باشد، اما بسیاری از آنها می‌توانند در تمام سنین رخ دهند. به عنوان مثال، عدم تعادل هورمونی، عفونت ها، کمبود ویتامین ها و بیماری های خودایمنی زنان را در هر سنی تحت تاثیر قرار می دهد – و ممکن است منجر به ریزش مو شود. همچنین شرایط التهابی نادری وجود دارد که باعث آسیب دائمی به فولیکول های مو می شود.
